آلخاندرو آمنابار سروانتس را به سینما می‌آورد
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۸۷۳۳۷
کارگردان اسپانیایی می‌گوید وقت آن رسیده تا داستان زندگی خودِ داستان سرای بزرگ خالق «دن کیشوت» را بشنویم.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از ورایتی، داستان زندگی میگل د سروانتس در قالب فیلمی با نام «اسیر» توسط آلخاندرو آمنابار به سینما‌ها می‌آید.
فیلمبرداری این فیلم قرار است در آوریل با عنوان «اسیر» شروع شود تا یک فیلم حماسی تاریخی از آلخاندرو آمنابار که با «دریای درون» اسکار بهترین فیلم خارجی زبان را دریافت کرد، شکل بگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«فیلم کانستلیشن» فروش جهانی این پروژه را با ارایه آن به خریداران در بازار فیلم اروپا آغاز کرده است.
این فیلم بر زندگی میگل د سروانتس، نویسنده رمان «دن کیشوت» متمرکز است. سروانتس وقتی ۲۸ ساله بود توسط «مورها» در الجزایر به اسارت درآمد و از همانجا خلاقیت او بروز کرد.
خولیو پنیا بازیگر «برلین» و «از ورای پنجره من» در کنار الساندرو بورگی بازیگر «هشت کوه» در این فیلم بازی می‌کنند و الکس کاتالان فیلمبردار «دوست داشتن پابلو» و «زمانی در جنگ» فیلمبرداری فیلم را بر عهده خواهد داشت.
این فیلم با بودجه ۱۵ میلیون دلاری در لوکیشن‌هایی از اسپانیا از جمله والنسیا، آلیکانته و سویا فیلمبرداری خواهد شد و استودیو موشن پیکچرز والت دیزنی این فیلم را سال آینده در اسپانیا اکران می‌کند.
داستان فیلم در سال ۱۵۷۵ در الجزیره می‌گذرد. سروانتس که سرباز ۲۸ ساله مجروح نیروی دریایی اسپانیا است، توسط عثمانی‌ها اسیر می‌شود و اگر هموطنانش نتوانند به زودی باج آزاد شدن او را بپردازند، مرگ بی‌رحمانه‌ای انتظارش را می‌کشد. در چنین وضعیتی سروانتس در محدوده سلول خود پناهگاه شگفت‌انگیزی را کشف می‌کند: هنر داستان سرایی.
در معرفی فیلم آمده است: داستان‌های سروانتس که از مقاومت و امید ساخته شده، هم‌بندانش را مجذوب می‌کند و توجه حسن، شخصیت مرموز و ترسناک الجزیره را به خود جلب و رابطه‌ای پنهانی بین اسیر و اسیرکننده ایجاد می‌کند. در میان تنش‌های فزاینده در شهر، سوء‌ظن افزایش می‌یابد و سروانتس، متاثر از حس تزلزل ناپذیر خوش‌بینی درونی‌اش، طرحی جسورانه برای آزادی می‌ریزد.
آمنابار سازنده فیلم‌هایی، چون «چشمانت را باز کن» و «دیگران» گفت: در این فیلم، مانند فیلم‌های قبلی‌ام، با تضاد‌هایی بازی خواهم کرد که بین واقعیت تاریک زندگی میگل د سروانتس و قدرت جریان دارد. از تلاش‌های حماسی برای فرار و بدبختی‌های اسارت و ظلم اسیرکنندگانش و بهشت شادی در خیابان‌های الجزایر. میگل د سروانتس همه این‌ها را تجربه کرد و این دقیقاً همان چیزی است که اومانیسم و پیچیدگی کار او را شکل داد. او در آن زمان همه این چیز‌ها را می‌نوشت و یکی از روایت‌های او همان «دن کیشوت» است که پیشتر عنوان «اسیر» برایش انتخاب شده بود و از تجربیات زندگی خود او ریشه گرفته است.
وی افزود:، اما میگل د سروانتس یک داستان بزرگ ناگفته باقی گذاشت: داستان زندگی خودش و حالا وقت آن است که آن را بشنویم.
آمنابار که نویسنده، کارگردان و آهنگساز ۵۲ ساله شیلیایی-اسپانیایی است، آهنگ فیلم را نیز خودش می‌سازد.
فابین وسترهوف از فیلم کانسلیشن توانایی هیجان‌انگیز الخاندرو آمنابار در فرو رفتن در ذهن و روان یک شخصیت را بی‌نظیر خواند و گفت: دیدن جهان از چشمان یکی از نمادین‌ترین نابغه‌های ادبی دنیا در تقاطع ۲ تمدن، برای همه لذت‌بخش خواهد بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: میگل د سروانتس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۸۷۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.
خاک صحنه دامن‌گیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.
فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روزهای متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود